
Projekt wnętrza M120 | Kamienica w Gdańsku
11 / 02 / 2021
Metamorfoza jednopoziomowego (stu dwudziestu metrowego) mieszkania w zabytkowej kamienicy. Niebalny klimat określa charakter Inwestorów.
Wyzwanie dla projektu stanowiło wyrównanie podłogi, ponieważ jedna ze ścian kamienicy osiadła, tworząc „pochylnię” (podłogę ze znacznym spadkiem) w lokalu mieszkalnym.
W celu wypoziomowania podłogi, zaprojektowano schodek, pełniący funkcję swobodnego przejścia między dwiema wysokościami.
Dodatkowe zmiany układu funkcjonalnego i częściowe wyburzenie przegrody spowodowały połączenie w jedną przestrzeń strefy dziennej. Pomiędzy kuchnię a salon wprowadzone zostały sięgające sufitu drzwi, w formie półprzeźroczystego, ryflowanego łuku, dzięki któremu pomieszczenia zostały uwolnione od bariery.
Głównym akcentem kuchni jest fornirowana i frezowana wyspa z pięknym blatem ze spieku kwarcowego Neolith Layla. Wyspa została otulona cokołem o szczotkowanej teksturze Brushed Bronze. Nad zabudową pojawia się wiszące oświetlenie w postaci trzech lamp, których detal jest spójny z fakturą blatu. Kaszmirowa zabudowa mebli idealnie komponuje się z całością. Z tej części mieszkania widać także korytarz, do którego drogę wskazuje łuk. Arkada została podkreślona dekoracyjną opaską nawiązującą do głównego wejścia do kamienicy.
Sercem salonu jest miękka sofa marki Gala Collezione zaś uzupełnienie wypoczynku stanowią fotele Lungo Begame. Naprzeciw narożnika, w minimalistycznej kompozycji, został umieszczony telewizor i częściowo ryflowana szafka RTV.
Salon to również główne miejsce do czytania i wyeksponowania woluminów. W pomieszczeniu urządzonym w jasnych tonacjach wielobarwne okładki książek będą wyrazistym, przyciągającym uwagę akcentem.
Część jadalniana została wygospodarowana w przejściu strefy dziennej w postaci owalnego stołu uzupełnionego kompletem drewnianych krzeseł.
Lokal posiada również sypialnię, łazienkę oraz dwa gabinety.
Większość mieszkania pokryta jest drewnianym parkietem wzbogaconym dekoracyjnymi listwami i sztukaterią sufitową. Na ścianach pojawią się obrazy w pastelowej tonacji. Drewno jako materiał ponadczasowy doskonale spaja całą przestrzeń, wprowadzając wrażenie spokoju. Istotny był również dialog pomiędzy aranżacją a zabytkowym budynkiem — wnętrze miało być unowocześnione z naciskiem na naturalne materiały i nie mogło odstawać od historycznej tkanki. W aranżację wpisano również kilka mebli, które były już w posiadaniu właścicieli stanowiąc ich „genius loci”.
Całościowo mieszkanie utrzymane jest w stonowanej kolorystyce. Przeważają kremy i pastele. Akcenty kolorystyczne to głównie kolory drewna i zieleni. Wnętrze jest minimalistycznie rozrzeźbione ciekawymi detalami. Dominują czyste linie przy jednoczesnym zastosowaniu szlachetnych materiałów.
Projekt dąży do osiągnięcia stonowanej elegancji, wysmakowanego detalu przy zachowaniu domowej atmosfery.



















